Ellerim ellerinin içinde ama dokunmuyoruz bile birbirimize
hayaller karışmış sanki şimdiye, gerçek değil bunların hiç biri
inkar edilemeyecek kadar garip bir duygu bu sanki hiç birşey olmamış gibi
bir daha seni seviyorum dememek üzere gitmişken daha dün
bugün başın omuzumda, göz yaşların ıslatıyor giysilerimi
saçlarını okşamam, seni sevdiğimi söylemem için yalvarıyorsun
ben ise sana bakıyorum
ve seni göremiyorum

ve şimdi seni bulduğumda
ve gerçek seni gördüğümde
nasıl devam edebilirim hayatıma?

17.07.09

havanın serinliğini bozan şarabın sıcaklığıdır aslında, kız bunu bilir. yinede üstünde ince bir yelek sabahın 5inde yanında ki çocuğa sıkıca sarılır sanki üşüyormuş gibi.
sanki hiç bitmeyecek gibi davranırlar, sanki bir daha birbirlerini göreceklermiş gibi. çocuk sıkıca sarılır kıza; " seni bırakmak istemiyorum" der.
gitmem gerektiğini biliyorsun der kız ise, aslında o kadar da umurunda değildir gidip gitmemek, sadece o yalnız uyumak istemediği gecelerden biridir o gecede.
elleri sigara paketlerine uzanır yardım ister gibi, bir sigarayı alır ağızına kız, paketinden çıkartırken o hışırtıyı duyar senelerdir bildiği o hışırtıyı.
çakmağın sert çakışı duyulur günün ilk ışıklarını karışır ateşi.
sigaranın ucu bir kor gibi tutuşur. kız dumanı ağzında yuvarlar, hafifçe ışık vurmaktadır suratlarına. duman geceye karışır, çocuk dahada sıkı sarılır kıza. bir kez daha "seni bırakmak istemiyorum" der.
beklediği cevabı hiç bir zaman alamayacak olması onun için birşey değiştirmez, o sırada önemli olan tek şey bildiğini bilmesidir.
Günün ilk ışıkları yavaşça ısıtırken şehri son bir kez bakarlar birbirlerine.
sanki hayat devam etmiyormuş gibi davranırlar, el ele tutuşup yavaş yavaş yürürler bütün şehri. heryerde bir anıları varmış gibi davranırlar, arada bir değişen şarkılarla birlikte şehri uyandırırlar birlikte.
insanlar yavaş yavaş çıkarken ortaya onlar kaybolurlar, daha önce gitmedikleri kadar uzaklara giderken geride incecik bir zincir bırakırlar, hayaller ve anılar.
Ve sonunda söyler.
Bunun beni son görüşün olacağını biliyorsun değilmi?
her ikiside bilirler cevabı, kimse konuşmaz
gece gündüze karışır, son bir kez daha sarılırlar, öperler birbirlerini
kız arkasını döner ve gider.

kimse bilmez belki ama her gidenle bir parçasını kaybeder
her giden birşeyler götürür hayatından
bazen özler bazen unutmak ister
ama sonunda hep sadece o vardır
ve bir gün herşey bittiğinde geri dönüp bakacaktır hayatına
yaptıklarına ve yapamadıklarına
işte o gün suratında bir gülümseme kaç tane hayata girdiğini, kimler için neler ifade ettiğini düşünür. hayatını değiştirenleri, olanları ve olmayanları düşünür
asla geri dönmeyeceğini bilerek döner arkasını
geriye dönüp bir kez bile bakmaz
ve gider.

her 11.11'de seni dilesem
her 15.15'de seni dilesem
hergün seni düşünsem
her gece rüyama girsen

bir gün gerçekten benim olur musun?