16 Ekim 2010 Cumartesi

running up that hill

eğer şimdi, tam şu anda ordan aşşağıya inersen kimsenin canı yanmayacak.
seni sevenler olduğunu biliyorsun, insanları üzmek istemezsin öyle değil mi? (peki ya beni üzenler?) onları mutlu etmek mi istiyorsun? bana doğru bir adım atarsan seni tutabilirim. (korkuyorum) korkma, ben burdayım. düşmene izin vermeyeceğim. söz veriyorum.

bir adım at.

14 Ekim 2010 Perşembe

22.57

okul başladı. ona rağmen mutluyum. smiths dinleyip kafanı öne arkaya onaylar gibi oynatmak gibi bişey. evet.

13 Ekim 2010 Çarşamba

i wish i was, the heartbeat of your destruction


can't live your life for you and for me.

11 Ekim 2010 Pazartesi

10 Ekim 2010 Pazar

koray'a

His words are like heaven in my hurricane

everything in it's right place

Şimdi, tam 10 dakkan var. Hayatta geçireceğin son 10 dakka ve sonra öleceksin. En çok nelerden pişman olurdun?

Hayatta yeterince gülememekten mi? -hassiktir ordan kimse benim kadar çok gülmemiştir
Hayatta yeterince ağlayamamaktan mı? -onu da yaptım hemde yeterinceden bile daha çok
Yeterince şey öğrenememekten mi? -75 yaşındaki anneannemde bundan şikayet ediyo demek ki bu zaten hiç bi zaman hiç kimseye yetmiyo
Yeterince sevememiş olmaktan mı? -Hayır, hatta hayatımdaki en büyük şansım bu sanırım ben çok seviyorum hem de çok
Fazla insan tanımamaktan mı? -Onu da yaptık evelallah, iyi kötü çok insan tanıdım
Nefret etmek mi? -Hoşuma gitmese neden yaparsın ki bişeyi?
Tembellik mi? -Dünyanın en güzel şeyi, keşke daha fazla yapsaydım!
Ailemle daha fazla zaman geçirmek mi? -Birlikte büyüdük zaten daha n'olsun?
Sevgilimle daha fazla zaman geçirmek mi? -Bak o olabilir belki ama birlikte olabildiğimiz de oluyoruz zaten aramızda 3000 km yol var, napalım?

Belki, çok bi belki Duffy'i son bi kez sevemeden gitmiş olmak İstanbul'dan.
Hayatta dostlarımda oldu, düşmanlarımda. Ben doğdum, ben büyüdüm.
Yürüdüm,koştum,düştüm,kalktım,güldüm,ağladım,sevdim,sevindim,sevildim,güldürdüm,huzuru buldum, mutluluğu aradım-hemde çok yaklaştım.

Ben büyüdüm. Ve eğer 10 dakka sonra ölücek olsaydım, heralde 2-3 şarkı dinleyip bi de viski koyardım önüme, belki bi de sigara yakardım ve sevgilim yanımda olsun da son bi kez hoşçakal diyeyim derdim. Anneme babama birer mektup yazardım, gülümserdim. Son 3 dakkada bi korku sarardı, ağlardım. Korkardım, özlerdim. Sonra herşey bittiğinde ise giderdim.

Aslında 10 dakka sonra hepimiz öleceğiz çünkü hayat çok hızlı geçip gidiyor, resmen yarışıyor zamanla. O yüzden pişman olmamak gerek hayattan, o sırada öyle yaptıysanız bi bildiğiniz kesin vardır.

Bi şey mi demeye çalışıyosun?