Hatırlar mısın, eskiden seninle otururduk bu bahçede.
Oturup manzarayı izlerdik, birbirimize sarılıp. Karlar yağardı üstümüze, yağmurlar yağardı ama biz hep orda öylece birbirimize sarılıp izlerdik akıp giden hayatı.
Şimdi topraklar bomboş kalmış, eskiden oturduğumuz o banklar yok olmuş.
Şimdi heryer isimsiz kalmış, ne sen varsın ne de ben.

Hatırlar mısın eskiden bilirdik birbirimizi.
Oturup hayaller kurardık hayatın en güzel olduğu yerde, birbirimiz ile.
Eskiden sensiz yarım kalırım sanırdım, şimdi ise nerede olduğunu bile bilmiyorum
Sana seslensem sesimi duyar mısın,
Yine gelip elimi tutar mısın?

Denedim.
Çok denedim virgüller koymak için çok savaştım kendimle ama olmadı.
Ne inat ne gurur benden bir eser bile kalmadı.

Geçmişimizin harabelerinde oturup seni izledim,
Bana sarılmışsın üstümüzden zamanlar akıp geçiyor
Bembeyaz bir ay parlıyor üzerimizde
Ve gündoğduğunda...

Uyandım