Döndüm yüzümü güneşe,
kapattım gözlerimi.
sana baktım,
güne bakar gibi.
seni gördüm sessiz ışıklarda,
bir resim çizdim kafamda.
masmavi oldu göz kapaklarım,
heryer masmaviydi
ve sen vardın.
Döndüm yüzümü güneşten, uzattım bedenimi.
Çevirdim kafamı gök yüzüne,
kapattım gözlerimi,
seni seyrettim.
o kadar uzaklardan da olsa o kadar yakındın ki bana
o kadar güzel baktın, o kadar güzel sevdin ki beni
güneşin sıcaklığı oldun saçlarımı okşayışını hissettim,
ellerin oldu ışıklar beni sardın, minicik oldum dünyanda
anılar çınlıyor kulaklarımda,
kokun burnumda
ve gün yerini geceye bırakırken sen de bırakıp gidiyorsun beni.
dönüyorum yüzümü geceye,
açıyorum gözlerimi,
karanlık işte
ölüm gibi .
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder