12 Ocak 2010 Salı

ıykböykbudamıolucaktı

hani iğrenç bir duygu vardır. bazen mesaj beklerken olur, ya da bi sınavın sonucu açıklanmadan hemen önce. yeni bi insana bi hediye almak gibidir bazen neyi sevip sevmeyeceğini bilemezsiniz ve o paket eline geçtiğinde açılıncaya kadar her saniye saat olur ya, öyle lüzumsuz bişey işte.
ilk defa seni seviyorum dediğinde olur, ya cevap vermezse diye.
ilk defa seni seviyorumu duyduğunuzda olur karşınızdakinden, ne cevap versem diye.
kelimelerin anlatamadığı o iğrenç mide bulantısı ve yanında gelen kafa karışıklığı gibi işte, bok gibi bir duygu kısaca.

sonunda dersin ki
kaybedecek neyim var ki?
ve yaparsın kafandakini.
sonra bir bakarsın, kaybedecek hiç birşeyi olmayan tek insanın bile kaybedecek bir şeyi varmış.
adı da zamanmış.

mışmışmuşmuş bişey işte, ama çok sıkıcı.

Hiç yorum yok: