sen hayatı çok ciddiye almışsın, pek bi sevmişsin bağlanmışsın.
bilsen ki bir gün ne o gözler açılacak bir daha, ne de o nefes akacak vücudundan,
belki o zaman şükredeceksin perdeyi araladığında içeri dolan o gün ışığına.

ama sende benim gibisin, bencilsin
kaybetmeden anlamıyorsun hiçbirşeyin değerini
ama bazen çok geç olduğunda herşey için sadece "ne anlamı kaldı ki şimdi?" diye sorarsın kısıp gözlerini.