11 Eylül 2008 Perşembe

Sırf eğlence olsun diye sağa sola bakmadan karşıya geçmek gibi yaşamak. Aslında hayat dediğimiz bu bünye bitmeye oldukça meyilli. İnsan dediğimiz bu organizmaların da çok sağlam olduğu söylenemez. Nezle olunca bile yatakta kıvranıyoruz. Tıpkı sevgiliden ayrılınca yaptığımız gibi. Sonra aç kalınca kıvranıyoruz, çok yediğimizde sancılandığımzda yaptığımız gibi. Kendini tekrarlayan bir hayat yaşıyoruz. Kendini tekrarlayan bir hayata bağımlı yaşıyoruz. Pamuk ipliğine bağlı bir taş gibi, düşmemesi için dua ediyoruz.. Tanrıya yaslandım, dua ettim bugün.. Kendim için değil, canımdan kanımdan kuzenim için. Güçlü olması için.. Hayatının kıymetini bilmeyen onca insan yerine onu seçtiği için kızıyorum tanrıya.. Boşuna..

Eğer zamanı geri alma şansım olsaydı bunu sadece onun için yapardım, çünkü o yaşamayı benden daha çok hakediyor.. Umarım iyileşir ve bunun bir bedeli olacaksa bana çıkar, çünkü asla dünyanın en iyi insanı olamadım. Asla herkes tarafından sevilmedim ve hiç bi zamanda bunu haketmedim. Herşeye rağmen sevdim, tam da olması gerektiği gibi sevdim.. Ve şimdi diliyorum.. Çaresizce dileniyorum tanrıya, kuzenimi benden almaması için..

Hiç yorum yok: