seni gördüm.
seneler sonra ilk defa seni gördüm. eskiden tanıdığım o küçük kız gibi, saçlarını at kuyruğu yapıp gülüyordun herşeye.
seni gördüm.
artık bitti, herşey yeniden başlıyor dercesine ışıltılı gözlerinle oturuyordun bir duvarın üzerinde.
seni gördüm.
ben kaybolmadım, sadece dinlenmeye ihtiyacım vardı dedin. beni özlemişsin.
korkma baştan başlarsın herşeye diyecektim, diyemedim.
tutamayacağım sözler veremezdim sana, biliyorsun.
seni gördüm.
büyümüş ve küçülmüş bir çocuk gibi, ağlamaklı suratınla evine koşturuyordun taş döşemeli sokaklarda.
seni gördüm.
bir kapıyı açtın ve içeri girdin.
söyleyemedim. çok özlemişim seni, küçüğüm.
çok özlemişim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder