22 Şubat 2008 Cuma

Beyin fırtınası..


Çok şey değil sadece biraz huzur arıyorum ben, sokak sokak gezmekten o kadar çok yoruldum ki.. Gölgesinde oturup serinleyebileceğim bir ağaçtan çok omuzuna yaslanabileceğim bir dosta ihtiyacım var, isimsiz kahramanlara olan inancımı yitirdiğimden beri olsa gerek benim sıkıca sarılmaya ihtiyacım var, güvenimi kaybettiğimden beri içten söylenen bir "seni seviyorum"a ihtiyacım var..
Hayatımda geçirdiğim en kötü günü de geçirmiş olsam günün sonunda kollarında herşeyi unutup uyuya kalabilmek isterdim, sadece seninle birlikte olmak için bir çok şeyden vazgeçebilirim.. Peki ya sen? Aramızdaki o boşluğu yırtıp geçebilir misin? Kalan son sabrını benimle tüketebilir misin? Ben düştüğümde beni tutabilir misin? Çok özel olduğum için değil, çok özel olduğun için benimle birlikte olmayı göze alabilir misin?
Ah güzel çocuk, benimle birlikte olmak kadar beni kaybetmeyi göze alabilir misin?

Hiç yorum yok: