16//eylül//2007

Eski bir el alışkanlığı, çok çok önceden kalma bir numara. Kafamda dolaşıp durur, tarih kadar eski bir sima. Bazen aynı yerde hissederim kendimi onunla, donup kalırım olduğum yerde, o ise çok daha ayrı bir zamanda belki de aynı yerde benimleydi ben ondan çok uzaktayken.. Belki bir gün o da, dönüp baktığında, tanıdık bir sima görür, tarih kadar eski.. Adı yok, tadı kalmış dudaklarında ve bir gün o belki de ayrı bir zamanda ben'i görür uzaklarda, onu seyre dalmış düşünürken o çocuğu, yılların nasırlaştırdığı duyguları açılır belki biraz, yağmurdan kaçmaz o gece ıslanıp tek başına dünyayı kurtarır.. Belki..