31 Aralık 2007 Pazartesi

21.06.06

hani bazi anlar olur, merak edersin herseyin bu kadar basit bitmesi dogalmi diye.. bazi sarkilar olur dinlerken dalar gidersin anilarinin arasina, arayip bulamadigin onca isimsiz surat arasinda yok olurken hayallerin, beynini uyusturan bir kac sarkilik bir liste calar senin kafanda, hafif bir sarsintiyla uyanirsin, koltugunun yanindaki bugulu camdan disariyi izlersin belki biraz, taa ki karanlikta dustugunu hissedinceye dek. iste o zaman sarkilar susar, kafanda yankilanan tek bir nakarat saatlerce doner durur oldugu yerde, bir kez daha sarsilirsin.. kafanin ustunde yabanci insanlar kosusturuyordur, herkes ortaya bir laf atar, herkes birseyler soyler susmazlar, susmazlar sessizlige muhtac kalirsin, sonunda sessiz kalip sessizliginin gurultusunde bogulurken son bir kez daha sarsilirsin.. hareketlerin yavaslar, zar zor hatirlarsin adini o denli bir uyusukluk coker ustune.. arada bir kac tanidik sima gulumser suratina, yorgunsundur hafif bir gulumsemeyle karsilik verirsin. ve son bir kez sarsarlar bir gun seni, uyanamazsin. kendi kendine cirpinirsin, ama duyuramazsin sesini, göremezler hareketlerini.. ve son bir kez sarkilarini dondurursun kafanda, gozunun onunden tanidik bi sima gecer, yakalamak istersen seni gordugunu zannedersin, ama imkansizdir ona ulasmak, o kadar yakin ama bir o kadar da uzaktir o sana..
bilindik o kokuyu duyarsin burnunda, kapatirsin caresiz gozlerini.. bir ani canlanir gozlerinde, bilindik bir surata bakmaktasin, yaninda seni izlemektedir butun gercekligi ile.. saclarini oksar, kolunu onun suratina uzatirsin son bir kez dokunmak icin ona, sarilirsiniz sikica. ve suratinda hafif bir gulumseme ile, 2-3 goz yasi akitirsin son defa, avuclarina duser, kaybolur sonsuzlukta.. kaybolur sonsuzlukta..

Hiç yorum yok: