Ellerinin kirli, gözlerinin kayıp ve artık benden çok uzaklaşmış olduğunu anımsıyorum.
Ve o uzaklık, bir gün onu ortak yaşamımızın en uç noktasına götürecek, benden uzaklaşacak ve "o kadın"ın kollarına atılacak. "O kadın"la birlikteyken, hatırlamasını sağlayan her şeyin gittikçe kesifleşen sislerin arasında kaldığını görecek. O, "o kadın"la birlikteyken ben, kendimi o sisin arasında sürüklenmeye bırakmış, yavaş yavaş öleceğim. Böylelikle onu görebileceğim, yakından.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder